چرم در دل امپراتوری هخامنشیان
هخامنشیها استاد استفاده از چرم بودن. تو ارتششون، سربازای پیادهنظام و سوارهنظام چکمههای چرم داشتن که هم تو راهپیماییهای طولانی از شوش تا سارد دوام میآورد، هم تو نبرد مثل یه سپر، پاهاشون رو محافظت میکرد. چرم رو از گلههای محلی خودشون میگرفتن و با مواد طبیعی مثل عصاره گیاهان و پوست درخت دباغی میکردن. (یه هنر که ریشهش هنوز تو چرمسازی امروز زندهست.)
اما فقط سربازا نبودن که چرم رو میشناختن. تو دربار هخامنشی، چرم یه نقش دیگه داشت: از پوشش تزئینی تختها و وسایل سوارکاری گرفته تا کیفها و کمربندهای اشرافی که با نقشهای اصیل ایرانی مثل گل نیلوفر یا شیر بالدار تزیین میشد. حتی میگن بعضی سپرهای سبُک سربازا با لایههای چرم تقویت میشد تا هم انعطاف داشته باشه، هم محکم بمونه. این چرم، ترکیبی از هنر و استقامت بود. دقیقاً مثل ارتش اون زمان.